donderdag 31 juli 2014

Dag 16 - 30 Juli

Dag 16

Na het ontbijt en het inpakken van de auto gaan we naar Captain Jack's Airboat Tours en boeken een combo tour. Een uur door de mangrove van de Everglades in een airboat en daarna nog een half uur door de graslanden.
We rijden naar het eerste deel van de tour. En terwijl we wachten om aan boord te gaan bij Captain Zig, mogen we een 3 jaar oude alligator vasthouden, hij voelt vreemd en zacht. Dat was onverwacht, want we verwachtte dat hij stijf en hard zou zijn.



Dan komt Captain Zig ons halen. Hij vaart ons de haven uit en brengt ons naar de mangrove. Het is er prachtig. En de captain maakt er een leuke happening van. Met scherpe bochten en heel hard varen. Maar buiten dat zien we ook echt prachtige natuur en een aantal alligators.




 



Eén zit er bij een stuk mangrove waar een familie van wasberen aan het jagen is. Hij wacht rustig tot er één dichtbij het water komt zodat hij hem kan pakken. Als wij aankomen varen komt de alligator een kijkje nemen. Ook de wasberen zijn nieuwsgierig en komen even kijken. Even lijkt het erop alsof er één in onze boot wil springen. We varen weer verder. Na een uur racen, langzaam varen en alligator spotten zijn we weer terug bij de haven. 





Tijd om naar deel twee van onze tour te gaan. We moeten 5 minuten rijden om er te komen. Nieuwe Airboat, nieuwe captain. Carl deze keer. We gaan nu door de graslanden van de Everglades. Ook hier weer prachtige natuur. Carl vertelt en vaart. Ook hij weet een tweetal alligators te vinden. 


Eén is bijna 4 meter lang, en als hij onder onze boot door zwemt voelen we hem tegen de bodem van de boot botsen. Als we weer terug zijn bij de aanlegsteiger, gaan we bij het winkeltje even een hotdog eten. 

Na de hotdog is het tijd om via de Tamiami Trail naar Key Largo te rijden. Eigenlijk zijn we van plan om af en toe te stoppen en rond te kijken, maar het is echt veel te heet om uit de auto te gaan. Dus besluiten we gewoon door te rijden naar Key Largo, waar we om half 5 aankomen.

Tom en Tim gaan zwemmen nadat we ingecheckt zijn. Na het zwemmen is het tijd om een tentje te zoeken om te eten. In een review op Booking.com hebben we gelezen dat "The Galley" naast het hotel een prima eetgelegenheid is, dus daar gaan we naar toe.


En inderdaad de review had gelijk, het is een leuke tent met lekker eten. We eten lekker en tijdens het eten besluiten we er een rustige avond van te maken. Na het eten dus terug naar het hotel om lekker te luieren. 



woensdag 30 juli 2014

Dag 15 - 29 Juli

Dag 15

Vanmorgen komen we wat traag opgang. Maar om half 11 verlaten we onze kamer en pakken we de auto in. We ontbijten bij het restaurant naast ons hotel.

Na het ontbijt gaan we richting Downtown Disney, want we willen eigenlijk toch wel wat souveniers van ons Disney bezoek. 

Het duurt even voor we de ingang naar de parkeerplaats hebben gevonden, maar om 12 uur staan we dan toch op het plein bij Downtown Disney. Een enorme Lego winkel lacht ons tegemoet. Zoals altijd bij Lego verbazen we ons over de enorme standbeelden die ze kunnen maken.


Maar daar kwamen we niet voor, dus op naar de World of Disney (de souvenierswinkel), we kijken onze ogen uit. En verbazen ons met name over de prijs van alle artikelen. Alles is echt behoorlijk aan de prijs (dat wisten we ook wel, maar toch).

Nicky koopt een Eeyore knuffel en Tim een Donal Duck beker, verder kopen we nog wat kleine dingen voor andere mensen. 
Voor we richting Everglades City gaan halen we koffie bij Starbucks en dan gaan we op weg naar de Everglades.

Deze keer gaan we niet over de Interstate (grote snelweg) maar over de Highway (soort provinciale weg). Dat is eigenlijk wel een keer leuk. Je rijdt door allerlei verschillende Amerikaanse dorpjes en wat opvalt; overal meer dan één kerk (soms wel 4 of 5) en bijna overal van die watertorens (en wij maar denken dat dat iets uit films is...). Na een poosje beginnen de dorpjes minder te worden en rijden we door de uitlopers van de Everglades. Af en toe komen we borden tegen waarop wordt gewaarschuwd voor overstekende alligators en later overstekende panters.


Rond 6 uur zijn wij bij onze bestemming. River Wilderness Waterfront Villa. En inderdaad geen kamer deze keer, maar een huisje. Met 2 slaapkamers en Nicky en Tim allebei een eigen bed (ook wel een keer lekker voor ze). We kunnen nog tot 8 uur zwemmen bij een hotel verderop in de straat, wat we dus ook meteen gaan doen.


Na het zwemmen gaan we eten. We nemen de auto naar het 'Oyster House' waar Tom en Ariane, 'gator' eten en Nicky en Tim veilig 'steak' en  'steak-sandwich'. De alligator is eigenlijk best heel lekker alleen veel te veel.


Als het eten en de koffie op zijn gaan we terug naar ons huisje en gaan op de 'porch' nog even dobbelen en schrijven.




Morgen gaan we met een Airboat de Everglades op, en daar kijken we allemaal erg naar uit.

Dag 14 - 28 Juli

Dag 14

Vandaag is Disney dag. Maar voordat we naar Disney kunnen moeten Tom en ik eerst een Time-share Sales praatje gehouden bij Westgate Villas. We zeggen de kinderen dat ze lekker moeten gaan zwemmen en ontbijten zonder ons, want het zou zo maar eens lang kunnen gaan duren.
Zo gezegd zo gedaan, Nicky en Tim gaan zwemmen en Tom en Ariane gaan naar het sales praatje.

We komen daar aan en zijn zeker niet de enige... Echt we denken wel honderd andere koppels zijn er en iedereen krijgt een persoonlijke salesperson toegewezen. De onze is een jonge Mexicaanse (Bianca) die haar uiterste best doet om ons warm te laten lopen voor het concept van Timesharing. Maar we zijn hier niet gekomen om iets te kopen, we zijn hier gekomen om de korting op onze Disney kaarten te verdienen. Maar eerlijk is eerlijk Bianca doet het goed (niet dat ze ons kan overhalen). Na het praatje krijgen we een tour over het complex en we krijgen een appartement te zien (erg luxe en mooi). Al met al zijn we daar 3 ⅟2 uur bezig. Maar we hebben wel iets goed gedaan, we hebben maar 3 van de 5 salespersons gezien. Nu onze kaarten scoren.



Gewapend met Disney kaarten gaan we de kids halen. Die zijn net uitgezwommen en aangekleed als we terug zijn bij het hotel. We kunnen dus meteen op pad.

Rond 1 uur zijn we in Disney's Magic Kingdom. En tot zeer groot genoegen van Tom staan we geparkeerd in het vak ZURG 106.


We vermaken ons de rest van de dag. Met o.a. Stitch's Great Escape, Buzz Lightyear's Space Spin (en ja hoor eindelijk verslaat Tom, Nicky en Tim, maar de grote winnaar is toch echt Ariane). 





 

Het is zo vreselijk warm dat we zelf een keer door de Casey Jr. Splash 'N' Soak Station gaan. Sommige van ons zijn echt kleddernat (maar heerlijk verfrissend).


Verder gaan we nog in Peter Pan's Flight (toch een beetje tegenvallend, droomvlucht is mooier) en Tim speelt nog een hoofdrol in Monster's Inc. Laugh Floor.


We moeten wel overal vrij lang in de rij staan, tot we ontdekken dat je 3 attrakties op een fast-pass kunt zetten. We zetten Peter Pan (70 min wachtrij) en Pirates of the Carribean (60 min wachtrij) op de fast pass en eigenlijk willen we voor Nicky en Tim Space Mountain (80 min wachtrij) erop zetten, maar die is al vol. Dus wat Space Mountain betreft beslissen we dat Nicky en Tim daar tijdens de avond parade heengaan in de hoop dat de wachtrij dan minder druk is.


Om 9 uur is de parade, dus Ariane en Tom zoeken een plekje langs de route en Nicky en Tim gaan naar Space Mountain. We hebben afgesproken elkaar weer te treffen op het centrale plein bij het bord richting AdventureLand. De parade is erg mooi, en na afloop lopen Tom en Ariane terug richting de afgesproken plaats. Daar aangekomen volgt er nog een soort lichtshow op het kasteel van Doornroosje (nog geen teken van Nicky en Tim). Na de lichtshow, krijgen Ariane en Tom een whatsappje van  Nicky en Tim, waarin staat dat de wachtrij tijdens de parade niet minder is, maar dat ze in de rij blijven tot ze aan de beurt zijn.  Lang leve de gratis WiFi op het park, want het is toch even fijn iets van ze te horen. 




Inmiddels zijn we bij het vuurwerk aangekomen en dat was echt prachtig (daar kunnen ze in Disney Parijs nog een puntje aanzuigen). Na het vuurwerk is het wachten tot Nicky en Tim weer terug zijn. Om half 11 is het zover, daar zijn ze weer. 

We besluiten het voor gezien te houden, we zijn allemaal helemaal kapot (voeten en benen hebben het zwaar). We gaan voor de vorm nog wel even de souveniers winkel in, maar eigenlijk willen we terug naar het hotel om te douchen en te slapen.
We nemen het besluit om morgen nog even langs Downtown Disney te gaan om voor souveniers te kijken en gaan terug richting de parkeerplaats. We zijn niet de enige met dat idee, een enorme stroom mensen gaat richting hun auto. Maar gelukkig stroomt het redelijk snel door en zijn we binnen een kwartier bij de auto.

Voordat we echt naar het hotel gaan, stoppen we nog even bij een tankstation voor wat frisdrank en chips, want we hebben allemaal een enorme dorst. Als we in de kamer zijn gaan we allemaal douchen en drinken en daarna heerlijk slapen.

Al met al was Disney World warm, vermoeiend, maar vooral enorm leuk.

maandag 28 juli 2014

Dag 13 - 27 Juli

Dag 13

Vanmorgen na het ontbijt hebben Tom en Tim nog even gezwommen terwijl Ariane en Nicky de spullen hebben ingepakt en hebben geprobeerd de foto's van gisteren te uploaden (wat jammerlijk mislukt is,omdat de WiFi echt heel traag is, gelukkig zijn er wel genoeg foto's om de dag van gisteren te kunnen posten).

Na het zwemmen gaan we op weg naar Ocala. Om preciezer te zijn gaan we naar Silver Springs National Park. Onderweg lunchen we bij Subway (op een populaire tijd, want het is behoorlijk druk).


Aan de overkant van de weg zit een "Florida Welcome Center", deze adverteren langs de kant van de snelweg met kaartje voor Disney World van $ 39 (zeer goedkoop dus). We gaan er na de lunch even naar toe. Binnen worden we te woord gestaan door een vriendelijke dame, die ons een aantrekkelijk aanbod doet. Vier kaartje voor Disney World morgen, voor iets meer dan de helft van de prijs. Maar daar staat natuurlijk wel iets tegenover (hey, dit is Amerika). We krijgen morgenochtend om 8 uur op een bepaalde locatie een gratis ontbijt en een anderhalf uur durend verkooppraatje over Westgate Resorts (timesharing condo's). Tom leest de voorwaarden nog eens goed door en we besluiten het te doen. Als we in anderhalf uur een gratis ontbijt krijgen en de helft van de prijs op onze toegangskaarten kunnen besparen, hebben we dat er wel voor over. We zijn tenslotte toch gewoon Hollanders.

Rond half 4 komen we bij het Silver Springs Park aan.
Het park bevat een rivier met enorm helder water. We gaan met een zogenaamde 'Glass Bottom Boat' een rondje varen. Het is prachtig. Het water is inderdaad heel helder, je kunt met gemak de bodem zien (35 feet (10 mtr) diep). Vissen en 'rivergrass' wisselen elkaar af. De rivier heeft verschillende ondergrondse bronnen, waardoor het water zichzelf blijft verversen. Ook zien we enorm veel vogels en schildpadden. 




De boten varen al ruim honderd jaar en volgens ons zit onze gids ook al zo lang op de boten, want hij praat alsof hij zit vastgeroest...Maar ondanks dat is het gewoonweg prachtig om te zien.
Na de boottocht eten we een ijsje. Wederom verbazen wij ons over de enorme hoeveelheid die we krijgen als we om één bolletje vragen. Het ijs is heel lekker en bij deze temperaturen (ruim 35 graden) zeer welkom. 

 Als onze ijsjes op zijn gaan we nog een stukje door het park wandelen. We zien hagedissen, eekhoorns, libellen en nog veel meer prachtigs. We wandelen een half uurtje en gaan dan weer naar de auto voor het laatste stukje naar Orlando.













Rond half 8 zijn we bij ons hotel. Nog genoeg tijd voor een verfrissende duik in het zwembad. Heerlijk na zo'n warme dag. 
Om 9 uur gaan we eten en daarna terug naar de kamer, want morgenochtend gaat al vroeg de wekker. We moeten tenslotte om 8 uur present zijn bij ons verkooppraatje.... We zijn benieuwd.

zondag 27 juli 2014

Dag 12 - 26 Juli

Dag 12

We lopen vanmorgen wat vertraging op. We staan op tijd op om terug naar het winkelcentrum van gisteren te gaan. We willen namelijk de salestax terug vragen van de iPhone. Om dit te kunnen doen hebben we een aantal dingen nodig, zoals een bewijs van de terugvlucht. En dat is precies waar we de vertraging oplopen. 

We hebben gisteren een mail naar het hotel gestuurd met onze vluchtgegevens en we willen graag dat ze die uitprinten. Maar de dame die toegang heeft tot de mail is te laat, ze zou er om 9 uur zijn, maar het is kwart voor 10 voordat we de print eindelijk hebben (dit komt ook omdat de mail niet goed is doorgekomen en dus opnieuw gestuurd moet worden, maar toch grotendeels omdat ze gewoon een half uur te laat is).

Nu we eindelijk de goede gegevens hebben, kunnen we naar Macy's voor de tax refund. Dat is op zich snel geregeld. We ontbijten op het foodcourt en gaan daarna op zoek naar een winkel waar ze Nicky d'r simkaart kunnen knippen. Dat kost veel tijd, maar uiteindelijk vinden we een winkel waar ze zo'n knippertje hebben. Nu kunnen we dan eindelijk terug naar het hotel om uit te checken en op weg te gaan naar Tallahassee.

Onderweg naar Tallahassee stoppen we eerst in Mobile. Hier bezoeken we de U.S.S. Alabama. Dit is een battleship dat tijdens de tweede wereldoorlog heeft gevochten tegen de Japanners. 
In één woord: Indrukwekkend. Wat een enorm schip is dat zeg. We mogen bijna overal in. Via een pijlen systeem kun je een rondtour maken over en door het schip. We zien de slaapgelegenheden, de eetzalen, de keukens en nog veel meer. Wat het meeste indruk op ons maakt zijn de enorme kanonnen op het schip en de hoeveelheid luchtafweergeschut.




Wat een hoogte (vanaf het dek tot het water)

(voor foto's aan boord zie ons foto album)

Na een uur of zo zijn we uitgekeken op het schip en gaan we verder richting Tallahasse. Het verkeer zit een beetje tegen, we staan voor het eerst deze vakantie in de file. Maar na een poosje rijden is de weg bijna leeg. We stoppen na een anderhalf uur om even te wisselen van bestuurder en een koffie (en snacks) te halen. Als Tom instapt gaat er voor de derde keer vandaag koffie uit een beker (2x Tom en 1x Ariane). Dus bij ons heet, Coffee to go, Coffee to throw. 

Rond 10 uur 's avonds zijn we in ons hotel in Tallahassee, net te laat om nog te kunnen zwemmen, dus dat moet tot morgen wachten.