Vandaag heerlijk uitgeslapen, tot de schoonmaakster aan de deur was, ondanks het 'Do not disturb'-kaartje. Gelukkig was dat slechts 10 minuten voor de wekker af ging.
Na het ontbijt in Decartes Str. gaan we op pad. Allereerst gaan we over de 'French Market'. Een soort half overdekte markt met souveniers en kunstwerken. Leuk maar erg warm en toeristisch. Wel handig als je nog op zoek bent naar een shotglas...We lopen verder tot we bij het beroemde Cafe du Monde komen.
Dit cafe is er al vanaf 1860 en is beroemd om z'n beignets. Hier drinken we koffie en eten beignets. En eerlijk is eerlijk, ze zijn heerlijk. Ook erg machtig, er zijn er drie per persoon, maar alleen Nicky eet ze ook alledrie op. Na de koffie lopen we over Jackson Square naar de St. Louis Cathedral. Een mooie kerk tussen twee musea in. We gaan niet naar binnen.
Als we vanaf die kant het park/plein op kijken, zien we dat er een bruiloft aan de gang is. Dus we blijven even kijken. Grappig om te zien dat het er inderdaad net zo uitziet als in films. Aan twee kanten rijen met stoelen, één kant voor de bruid en één kant voor de bruidegom.
Als de regen iets minder wordt besluiten we door Royal Street terug naar het hotel te lopen. Royal Street is een straat met karakteristieke 'New Orleans' huizen. Van die huizen met gietijzeren balkons, meestal met veel groene planten. Heel fotogeniek, heel mooi en bijzonder. De regen is miezer geworden en als we bij het hotel aankomen is het weer droog. Dit geldt niet voor onze was, die is inmiddels nog natter dan toen we hem buiten hingen...
Voor de rest van de dag besluiten we naar een plantagehuis te gaan. Het plantagehuis (Destrehan) is door middel van een tour te bezoeken. We komen aan als er net een tour weg is, maar we kunnen gelukkig nog aansluiten. We krijgen veel te horen over de familie die er gewoond heeft. Hoe ze woonde, werkte en hun kinderen uithuwelijkten. Jammer genoeg krijgen we minder te horen over de slaven. Alleen aan het begin wordt er iets verteld over de slavenopstand van 1811 en we kunnen op eigen gelegenheid één van de huisjes bezoeken. Toch is het allemaal best heel interessant, want je krijgt toch een beeld van hoe die plantage-eigenaren woonde en leefde. Na een kleine anderhalf uur gaan we weer verder.
We gaan naar een shoppingmall in de buurt waar ze een Apple Store hebben, want Nicky heeft gespaard voor een iPhone 5s en die zijn hier een stuk goedkoper dan in Nederland (in dollars evenveel als in euro's, maar de dollar staat op 0,73 eurocent). Ook kunnen we via een formulier de salestax terugkrijgen. Al met al een goede deal vindt Nicky, dus de beslissing is snel genomen (het is een gouden geworden). We winkelen nog wat verder, maar zijn eigenlijk niet echt geïnspireerd, dus we zijn snel klaar. We besluiten in de 'foodcourt' te eten.
Foodcourt zijn trouwens iets waarvan we vinden dat ze die in Nederland ook zouden moeten maken in winkelcentra. Gewoon een middenplein met tafels en stoelen en een stuk of wat verschillende 'fastfood' restaurants eromheen. Zo kan iedereen iets halen bij een restaurant naar keuze en toch bij de rest aan tafel zitten. Dus Tim neemt 'spaghetti and meatballs', Nicky neemt 'chicken tenders' en Tom en Ariane nemen aziatische kip met gebakken rijst. Perfect geregeld.
Rond 9 uur zijn we terug in het hotel, en yeah, de was is bijna allemaal droog...
Nicky en Tim duiken met kleren aan in het zwembad, want ze zijn genomineerd om een emmer water over zichzelf heen te gooien of met kleren en al in het zwembad te springen. De filmpjes worden gepost op Instagram en daarna kunnen we gewoon gaan zwemmen.
Na het zwemmen drinken we nog wat en gaan we lekker slapen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten