Dag 3 - 17 Juli

Dag 3

Gisteravond kwamen we vrij laat in ons hotel aan, dus het was installeren en meteen op zoek naar een tentje om te eten. Dat was gemakkelijker gezegd dan gedaan. Uiteindelijk een Ierse Pub gevonden waar we heerlijk gegeten hebben. Na het eten snel naar ons hotel want we vallen om van de slaap.

Vanmorgen om 8 uur ging de wekker. Na het ontbijt nog even gezwommen en daarna de spullen ingepakt en in de auto gelegd. Voordat we door trekken naar Savannah, gaan we eerst dit leuke historische stadje verkennen.

St. Augustine is het oudste continu bewoonde stadje van Amerika. Het historische binnenstad gedeelte is ingericht als voetgangersgebied, met winkeltjes en kleine musea.

Onze eerste stop is: America's oldest wooden school.Een houten schooltje dat sinds de bouw in de 1700's nog nooit is gerenoveerd. Er is ook een tuin omheen en een houten keukentje. Bij het verlaten van het schooltje mogen we een diploma mee nemen.

Het is vandaag overigens prachtig weer en erg warm, dus de airco in de verschillende winkeltjes en gebouwen wordt door ons met open armen begroet. We lopen door de oude straatjes en langs de houten huisjes naar het Fort.

Castillo de San Marcos is een fort gebouwd tijdens de Spaanse overheersing van Florida. Het fort is gericht op de zee en op een zeer strategische plek geplaatst. Geen schip kon ongezien de baai in varen.

Na het bezoek aan het fort is het tijd om te gaan lunchen. Een lichte lunch deze keer. Na het eten lopen we weer terug het historische centrum in en komen uiteindelijk bij een ijssalon. Tim wil graag een ijsje en besteld twee scoops, niet wetende dat de scoops zo groot als baseballs zijn. Dus Tim heeft een enorm ijsje. Nicky wil een milkshake en Ariane neemt een smoothie. Heerlijk verkoelend, want het is inmiddels dik boven de 30 graden geworden. Na het ijsje gaan we naar de auto en op weg naar Savannah.

Rond half 7 komen we in Savannah aan. Het kost even wat tijd om in te checken omdat ze onze reservering niet kunnen vinden, maar nadat we het reserveringsnummer aan ze doorgeven is alles in orde. Gelukkig maar. De auto geven we mee aan de valletparking vrouw.

Boven op de hotel kamer onderwerpen we onze video camera aan een nader onderzoek. In de veronderstelling dat hij het niet doet omdat de batterij leeg is, sluiten we hem aan op de oplader, maar helaas hij doet het nog steeds niet. Dat wordt dus een nieuwe camera zoeken, dat was niet begroot.

We gaan naar de rivier om te eten. Volgens de receptionistes van het hotel moeten we bij ‘Vic’s on the river’ gaan eten. 

We lopen langs de rivier die kant op. Aan de waterkant zijn een groot aantal oude pakhuizen omgebouwd tot bars/restaurants en winkels. Erg gezellig. Bij ‘Vic’s’ kunnen we pas na anderhalf uur eten, dat vinden we te lang duren dus we gaan op aanraden van de dame bij de ingang van ‘Vic’s’ naar een restaurant genaamd: Huey on the river.

Hier moeten we ook wachten, maar slechts 20 minuten. Die tijd doden we door nog een souvenier te kopen, bij een kunstenaar langs de waterkant.

Als we terugkomen bij het restaurant is onze tafel klaar. We gaan zitten en bestellen allereerst iets te drinken. Als de serveerster het water komt brengen, gebeurd het. Ze laat 3 glazen met IJSkoud water vallen, over Tim…. Die is dus gedeeltelijk doorweekt, de serveerster weet niet hoe vaak ze zich moet verontschuldigen.

Omdat z’n t-shirt nat is, biedt ze hem een droog t-shirt aan (een zelfde shirt als de medewerkers dragen). Tim heeft dus een gratis souvenier, maar nog steeds een natte broek.

Het eten is prima, maar echt veel te veel. Als toetje krijgen we nog een schaaltje met beroemde (tenminste dat staat op het menu) beignets van het huis aangeboden. Als we afgerekend hebben, lopen we nog een stukje langs de rivier en gaan dan terug naar het hotel. Daar zoeken we nog uit wat we morgen gaan doen (in elk geval het historische centrum van deze stad bezoeken) en waar en of we op zoek gaan naar een nieuwe video camera.

NOTE: Voor meer foto's: https://picasaweb.google.com/104781891286123605017/RondreisZuidOostAmerika2014